13175-1 (Беларускае пытанне ў палітычнай канцэпцыі Юзафа Пілсудскага (1899 — 1908)), страница 3
Описание файла
Документ из архива "Беларускае пытанне ў палітычнай канцэпцыі Юзафа Пілсудскага (1899 — 1908)", который расположен в категории "". Всё это находится в предмете "иностранный язык" из , которые можно найти в файловом архиве . Не смотря на прямую связь этого архива с , его также можно найти и в других разделах. Архив можно найти в разделе "рефераты, доклады и презентации", в предмете "иностранный язык" в общих файлах.
Онлайн просмотр документа "13175-1"
Текст 3 страницы из документа "13175-1"
2 Pilsudski J. Do towarzyszy socjalistow zydow w polskich zabranych prowincjach // Pisma zbiorowe... T. I. S. 28–33.
3 Васілеўскі Л. (1870–1936) — публіцыст, гісторык, дыпламат, дзеяч ППС, блізкі да Пілсудскага, у 1918–1919 г. займаў пасаду міністра замежных справаў Польшчы.
4 Wasilewski L. (pod pseud. L. Plochocki). We wspolnem jarmie. Londyn: Wyd. P.P.S., 1901. 40 s.
5 Pilsudski J. List do Leona Wasilewskiego w Londynie, 1899.19.XI // Pisma zbiorowe. Uzupelnienia / Pod red. A.Garlickiego, R.Swietka. T. II. 1898—1914. Warszawa: Krajowa agencja wydawnicza, 1993. S. 75.
6 Ibidem, S. 75.
7 Ibidem, S. 75.
8 Ibidem, S. 75.
9 Келес-Краўз К. (1872—1905) — сацыёлаг, таленавіты публіцыст, выдатны палеміст, займаў адметнае становішча ў Загранічным саюзе польскіх сацыялістаў, быў членам яго кіраўнічага органа — Цэнтралізацыі.
10 Kelles-Krauz K. Polscy i Rosyjscy socjalisci // Pisma wybrane. W 2 t. Warszawa: Ksiazka i Wiedza, 1962. T. 2. S. 121.
11 Ibidem, S. 122.
12 C. Вайцахоўскі (1869–1953) быў адным з заснавальнікаў ППС і блізкім таварышам Пілсудскага на працягу 90–х г. ХІХ ст. У ІІ Рэчы Паспалітай належаў да палітычнай эліты, у 1922–26 г. быў прэзідэнтам Польшчы.
13 Wojciechowski S. Moje wspomnienia. Lwow—Warszawa, 1938. S. 44.
14 Kelles–Krauz K. Niepodleglosc Polski w programie socjalistycznym // Pisma wybrane. W 2 t. Warszawa:Ksiazka i Wiedza,1962. T.2. S.145.
15 Ibidem, S.145.
16 Pilsudski J. Artykul z “Walki”, 1902, № 1 // Pisma zbiorowe... T. II. S. 17.
17 Ibidem, S. 18—19.
18 Ibidem, S. 20—22.
19 Pilsudski J. O patriotyzmie // Pisma zbiorowe... T. II. S. 22—27.
20 Pilsudski J. Nasze stanowisko na Litwie // Pisma zbiorowe... Т.II. S. 32.
21 Ibidem, S. 34.
22 Ibidem, S. 34.
23 Ibidem, S. 34.
24 Пад гэтым тэрмінам разумелі ідэю ўзброенай барацьбы за незалежнасць Польшчы, якая пасля паразы паўстання 1963–64 г. была вельмі непапулярнай сярод палітыкаў і пачала знаходзіць сваіх прыхільнікаў толькі ў апошняе дзесяцігоддзе ХІХ ст.
25 Nalecz T. Irredenta polska. Warszawa: Ksiazka i Wiedza, 1992. S. 63.
26 Garlicki A. Jozef Pilsudski 1867—1935. Warszawa: Czytelnik, 1990. S. 85–87.
27 Пілсудскі значна перабольшваў свае разлікі. Адразу пасля выдання ў 1905 г. закона пра рэлігійную талерантнасць у каталіцтва з праваслаўя на беларускіх землях перайшло 32970 чалавек, а за наступныя 1906—1909 г. — яшчэ 21130, разам — 54100. Гэтая лічба нават у маштабе Беларусі не такая і вялікая.
28 Pobog-Malinowski Wl. Jozef Pilsudski 1901—1908. W ogniu rewolucji. Warszawa, 1935. S. 198–199.
29 На тое самае звяртаў увагу Л. Васілеўскі, калі пісаў, што 5/6 карэспандэнтаў “Нашай Нівы” былі каталікамі.
30 Wasilewski L. Litwa i Bialorus. Przeszlosc—Terazniejszosc—Tendencje rozwojowe. Krakow: Ksiazka, 1912. S. 104.
31 Ibidem, S. XV.
32 Wasilewski L. Litwa i jej ludy. Warszawa, 1907. S. 55; Wasilewski L. Litwa i Bialorus. Przeszlosc—Terazniejszosc—Tendencje rozwojowe. S. 155.
33 Wasilewski L. Litwa i Bialorus. Przeszlosc—Terazniejszosc—Tendencje rozwojowe. S. 280.
34 Pilsudski J. Rosja // Pisma zbiorowe... T.I. S. 88.
35 Ibidem, S. 89.
